Znaki towarowe Unii Europejskiej po 1 października 2017 r.
Od października 2017 roku weszły w życie zmiany w prawie znaków towarowych Unii Europejskiej. Jeżeli przygotowujesz się do rejestracji unijnego znaku towarowego, koniecznie sprawdź, jak wyglądają przepisy po 1 października 2017 r.


W marcu 2016 roku weszło w życie Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2424 zmieniające rozporządzenie w sprawie wspólnotowego znaku towarowego między innymi w zakresie:
- nazwy Urzędu – na Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej
- nazwy wspólnotowego znaku towarowego na znak towarowy Unii Europejskiej
- systemu opłat za znaki towarowe
- zmian w procedurze rejestracji znaków UE

Grafika nawiązująca do przepisów prawa własności intelektualnej
Wiele przepisów z tego rozporządzenia zaczęło obowiązywać od 1 października 2017 roku. Zmiany obejmują trzy główne kategorie:
po pierwsze, zniesiono wymóg przedstawiania znaku towarowego w formie graficznej. Zmiana ma związek z umożliwieniem rejestracji znaków towarowych, które można przedstawić tylko w formie elektronicznej, np. hologramy. Od tej pory oznaczenia można przedstawiać dowolnie, byleby w sposób zrozumiały, jasny, precyzyjny i obiektywny.
po drugie, wprowadzono nowy typ znaków towarowych – znaki certyfikujące UE. Wprowadzenie nowej kategorii oznaczeń ma na celu zagwarantowanie posiadania cech tych towarów lub usług, które są nimi oznaczone.
po trzecie, dokonano korekt proceduralnych, o których przeczytasz w tym artykule.
W kwestii proceduralnej zmiany w przepisach o znakach towarowych UE dotknęły przede wszystkim takich zagadnień jak:
Priorytet – zmiany w prawie znaków towarowych Unii Europejskiej rozpoczynają się od zmian w oświadczeniach o zastrzeżeniu pierwszeństwa. Dowód pierwszeństwa jest dokumentem potwierdzającym wcześniejsze zarejestrowanie znaku lub upublicznienie znaku na wystawie międzynarodowej. Od 1 października 2017 r. należy składać go razem z wnioskiem o rejestrację znaku, a dokumentacja na jego poparcie musi być przekazana w ciągu trzech miesięcy od daty zgłoszenia. Zastrzeżenie pierwszeństwa stało się oświadczeniem, na które można się powołać w trakcie postępowania, w przypadku gdy do urzędu wpłynął podobny znak. Wtedy dokument pierwszeństwa jest dowodem na pierwszeństwo znaku do rejestracji.
Roszczenie dodatkowe – na początku procesu lub na jego późniejszym etapie wnioskodawca ma możliwość zgłoszenia roszczenia dodatkowego lub alternatywnego. Oznacza to, że składając odwołanie od decyzji urzędu o tym, że znak nie ma zdolności odróżniającej przy okazji można złożyć wniosek o udowodnienie charakteru odróżniającego. Wtedy w przypadku ponownego stwierdzenia braku zdolności odróżniającej, będziemy mogli udowodniać, że znak dostatecznie się odróżnia. Dla użytkowników oznacza to, że nie będą musieli ponosić kosztów związanych z gromadzeniem i przedstawianiem dowodów użycia, jeżeli nie będzie to konieczne.
Postępowanie sprzeciwowe i postępowanie w sprawie unieważnienia – zmiany w przepisach znaków towarowych UE przewidują również nowe regulacje w zakresie postępowań: sprzeciwowego i w sprawie unieważnienia. Sformułowano wymogi dotyczące dopuszczalności dla oznaczeń geograficznych, które dostosowano do postępowań sprzeciwowych. Oprócz tego zmiany w procedurze rejestracji znaków towarowych UE wprowadziły zasady ramowe co do opóźnionych dowodów, a także w sprawach zawieszenia zrzeczenia się oraz zakończenia lub kontynuacji postępowania w sprawach wygaśnięcia lub unieważnienia.
Uzasadnienia składane online – zmiany w prawie znaków towarowych Unii Europejskiej przystosowują procedurę do wymogów ery Internetu. Przede wszystkim osoba wnosząca sprzeciw lub wniosek o unieważnienie może dostarczyć dowody powołując się na źródło internetowe uznane przez Urząd, na przykład dowody dotyczące wcześniej zarejestrowanych praw lub treść przepisów prawa krajowego.
Języki i tłumaczenia – większość materiałów dowodowych można składać w dowolnym języku urzędowym UE, ale w przypadkach gdy język, w jakim przedstawiono dowody, nie jest językiem postępowania, zgłaszający na żądanie Urzędu będzie musiał przedłożyć tłumaczenie. Zmiany w kwestii tłumaczeń uprościły postępowanie, szczególnie dla zgłaszającego, ponieważ gdy wykaże on, że tylko konkretna część dokumentu jest znacząca w sprawie, może on ograniczyć tłumaczenie tylko do tej części.

Pieczęć nawiązująca do rejestracji znaku towarowego w Unii Europejskiej
Przeniesienie znaku towarowego jako środka naprawczego – zmiany w przepisach o znakach towarowych UE dotyczą także przypadku, gdy agent lub pełnomocnik rejestruje znak bez upoważnienia właściciela. Wcześniej taki problem podlegał unieważnieniu znaku, od 1 października 2017 r. właściciel znaku ma w takiej sytuacji prawo wystąpić o przeniesienie znaku towarowego Unii Europejskiej, które jest alternatywnym środkiem naprawczym względem unieważnienia znaku. Wnioskodawca ma tutaj wybór drogi – albo unieważnienie, albo przeniesienie. Może jednocześnie wraz z wnioskiem o unieważnienie dołączyć wniosek o przeniesienie, który Urząd bada wtedy jako pierwszy.
Komunikacja z urzędem – zmiany obejmują nowe rozwiązania w zakresie komunikacji z urzędem. Przede wszystkim zrezygnowano z doręczeń osobistych i do skrytki pocztowej Urzędu oraz szeroko zdefiniowano pojęcie elektronicznych środków łączności tak, by obejmowały różne inne media, także faks. W myśl nowych przepisów, zgłoszenia za pośrednictwem faksu mają być uznawane za zgłoszenia drogą elektroniczną, co ma skutkować pobieraniem za nie niższej opłaty. Nie będzie można wysyłać faksem zgłoszeń znaków, które zawierają kolor.
Izby odwoławcze – zmiany w prawie znaków towarowych Unii Europejskiej ujednolicają przepisy dotyczące funkcjonowania izb odwoławczych. Główne zmiany pojawiają się w kwestii treści uzasadnień i odpowiedzi, wzajemnych odwołań, podnoszonych roszczeń, faktów i dowodów przedstawianych izbie odwoławczej.
Przedstawione zmiany w prawie znaków towarowych Unii Europejskiej weszły w życie 1 października 2017 roku i zasadniczo mają zastosowanie do postępowań rozpoczętych w tym dniu oraz do tych, które w tym dniu były w toku.

Marcin Setlak
Prawnik, CEO w kancelarii Brandelaw. Specjalizuje się kreacji marek oraz własności intelektualnej. Stworzył ponad 300 marek firm i produktów. Wykładowca w Centrum Prawa Własności Intelektualnej im. H. Grocjusza oraz Akademii Leona Koźmińskiego.